เพื่อช่วยเหลือราษฎรตำบลบ้านโป่งและตำบลหลวงใต้ ซึ่งขาดแคลนน้ำทำการเกษตรในช่วงฤดูแล้ง ตามที่ราษฎรขอพระราชทานพระมหากรุณา เดิมพื้นที่แห่งนี้มีการสร้างฝายแบบดั้งเดิมโดยใช้วัสดุธรรมชาติ ต่อมาสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปประกอบกับราษฎรมีความต้องการใช้น้ำมากขึ้น อีกทั้งฝายมีการออกแบบไม่เหมาะสมกับปริมาณน้ำที่มากขึ้นจึงทำให้ชำรุดเสียหาย และเหมืองส่งน้ำมีวัชพืชปกคลุมไม่สามารถใช้งานได้ ส่งผลให้ไม่สามารถบริหารจัดการน้ำได้เพียงพอ